Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ononis rotundifolia & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Esbroutouiro(-di-fueio-redouno)

Ononis rotundifolia

Fabaceae Leguminosae

Noms en français : Bugrane à à feuilles rondes, Bugrane à grandes fleurs.

Descripcioun :
L'esbroutouiro-di-fueio-redouno es uno erbo à souco lignouso. Trachis en mountagno majamen dins li pinedo à pin-gavot e li roucaio sus cauquié. Li fueio d'en bas an tres fuioun redoun e li d'en aut souvènt soulamen un o dous. Li flour, de 1,5 à 2 cm, soun roso e li dóusso, de 2 à 3 cm, soun proun peludo.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 50 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ononis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 2000 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Roucaio - Pinèdo à pin-gavot
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Nord-Ouèst-Mediterrano
Ref. sc. : Ononis rotundifolia L., 1763

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Ononis rotundifolia & Taraxacum officinale

ges
ges
RR
ges
ges
C
R
C

Coumpara Esbroutouiro(-di-fueio-redouno) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò